Ιστορία Τμήματος Μπάσκετ Ανδρών
To 1938 η Διοίκηση Ένωσης Παγκρατίου αποφάσισε να επεκτείνει τις δραστηριότητες του συλλόγου δημιουργώντας και τμήμα καλαθοσφαίρισης. Πρωτεργάτες αυτής της κίνησης και πρώτοι αθλητές του τμήματος οι Δημητράκης, Περσιάδης, Γιαλακίδης, Αργυράκης, Παπαθανασίου, Μήτσης, Καραδήμας οι οποίοι πήραν βοήθεια από τον περίφημο γυμναστή του Εθνικού Αθηνών Αχιλλέα Δρίβα. Σύντομα το τμήμα θα στελεχωθεί και από άλλους, κυρίως αθλητές του τμήματος στίβου του συλλόγου και τον Δεκέμβριο του 1938 έλαβε για πρώτη φορά μέρος σε επίσημο πρωτάθλημα που ήταν το τοπικό πρωτάθλημα Μπάσκετ Αθηνών-Πειραιώς στο οποίο εκτός από την ΑΕΠ συμμετείχαν και η ΧΑΝ Αθηνών, οι Εμποροϋπάλληλοι, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο Πανιώνιος, ο Παναθηναϊκός, το Παλαιό Φάληρο, η ΧΑΝ Κοκινιάς, ο Ολυμπιακός Πειραιώς, οι Νέοι Βύρωνα, η Νήαρ Ηστ, ο Πειραϊκός, ο Πανελλήνιος και ο Αθηναϊκός.
Αμέσως μετά ακολουθούν τα δύσκολα χρόνια της κατοχής χωρίς όμως να πτοήσουν τους αθλητές οι οποίοι συνεχίζουν να αγωνίζονται παρά τις δυσκολίες, την πείνα, τις κακουχίες και την στέρηση της ελευθερίας, λαμβάνοντας μέρος σ’ όλα τα κατοχικά τουρνουά που οργάνωσε η Ένωση Ελλήνων Αθλητών. Η ομάδα μεταπολεμικά ενισχύεται με τους Γρηγοριάδη, Γκότση, , Μπράτσο Κουράβελο, Σαμιωτάκη, Χατζηϊωάννου, Νάκη, και το 1947 ανεβαίνει στην A’ κατηγορία Αθηνών.
Από το 1950 αρχίζει η περίοδος ακμής του Ελληνικού μπάσκετ. Ο Πανελλήνιος με το πανίσχυρο συγκρότημα που διέθετε, ξεσηκώνει τη νεολαία και φυσικό είναι να επηρεάσει και τη νεολαία της συνοικίας μας η οποία σπεύδει μαζικά να στελεχώσει την ομάδα μπάσκετ του συλλόγου σχηματίζοντας σταδιακά μία καινούρια αλλά ικανότατη ομάδα από τους Στελ. και Μιχ. Δεκαβάλα, Παπαδόπουλο, Ευφραιμίδη, Κοντοβουνήσιο, Σινιώρη, Δήμα, Κίνια, Ράπτη, Πολίτη που αποτέλεσαν τους πρωταγωνιστές μιας λαμπρής αθλητικής διαδρομής του Παγκρατιώτικου μπάσκετ στην διάρκεια της οποίας η ομάδα θα προχωράει από επιτυχία σε επιτυχία, ανεβαίνοντας στην κορυφαία κατηγορία του πρωταθλήματος Αθηνών και καταξιώνοντας τον σύλλογο ανάμεσα στους ισχυρούς του μπάσκετ. Στην ιστορία καταγράφηκε σαν Νέος Πανελλήνιος. Τα χρόνια όμως περνούν. Ο Κοντοβουνησιος θα μεταγραφεί στον Τρίτωνα, ο Σινιώρης αξιωματικός της Αεροπορίας, χάνεται σε αεροπορικό ατύχημα, οι υπόλοιποι μεγαλώνουν, η ομάδα χρειάζεται καινούριο αίμα.
Η διοίκηση με μπροστάρη τον οραματιστή Νότη Μαστρογιάννη ,τον αείμνηστο «καθηγητή» του Παγκρατίου αλλά και του Ελληνικού Μπάσκετ ,αναζητά διέξοδο, ψάχνει στα αθλητικά στέκια της περιοχής ( Φωκιανος-παιδικές χαρές ) συγκεντρώνει παιδιά, αρχίζει μια καινούρια προσπάθεια.
Η μαγιά δεν αργεί να σχηματισθεί και ο Νότης στέκεται δίπλα τους ακούραστος θεματοφύλακας αθλητικών και ανθρώπινων αξιών, αφού σκοπός του είναι τα παιδιά αυτά να προοδεύσουν όχι μόνο στον αθλητικό στίβο αλλά στο στίβο της ζωής γενικότερα.
Τα αποτελέσματα των προσπαθειών έρχονται γρήγορα και μάλιστα αυτή τη φορά εντυπωσιακά. Η ομάδα ενισχυμένη και με τον Κοντοβουνήσιο που γύρισε από τον Τρίτωνα για έντεκα χρόνια θα πρωταγωνιστήσει αγωνιζόμενη στην Α’ Εθνική Κατηγορία, τρεις φορές θα καταφέρει να καταλάβει την 3η θέση, πολλοί παίκτες της ’ηταν μέλη των Εθνικών συγκροτημάτων όλων των βαθμίδων. Το πιο σπουδαίο όμως ήταν πως με την απόδοσή τους και το εντυπωσιακό παιχνίδι τους ξεσήκωσαν το Πανελλήνιο, σταμάτησαν τις ανάσες των φιλάθλων από θαυμασμό και αγωνία, κράτησαν ψηλά το βαθμολογικό ενδιαφέρον όλα αυτά τα χρόνια. Ποιοί ήταν αυτοί;
Θυμηθείτε τους: Λανθιμος, Σισμανιδης, Μαγλος, Ηλιαδης, Χουσεας, Γουναρης, Μυρκος, Ραφτοπουλος, Καλογρίδης, Δεδόπουλος, Σκούταρης, Στρουμπούλης, Μανάσος, Τσαφαράκης, Λέανδρος. Κοντά τους πάντα ο Νότης Μαστρογιάννης αλλά και οι Ντοματάς, Μπέης, Μπαρτζώκας, Ποζιόπουλος, Μιαούλης, Βαφάκης, Προκάκης που στηρίζουν διοικητικά την προσπάθεια.
Αλλά όπως κάθε τι στη ζωή έχει το τέλος του έτσι και σε αυτή την ομάδα ήρθε η παρακμή. Ο Χουσέας πάει στον Παναθηναϊκό, ο Σισμανίδης μεταγράφεται στον Ολυμπιακό, ο Γούναρης γιατρός πλέον έχει υποχρεώσεις εκτός Αθηνών, και ο Ραφτόπουλος απέχει των εκδηλώσεων βρισκόμενος σε διαφωνία με την διοίκηση για το θέμα της μεταγραφής του. Μοιραία η ομάδα υποβιβάζεται στην Β Εθνική. Το νέο αίμα που το αποτελούν οι Τριανταφύλλου, Μαυρομμάτης, Ζαφειρόπουλος, Γαβριηλίδης, Tσoλάκoς, Mαντζιώpης, Eπίσκoπoς, Mπάστας, Παπαλαζάρoυ, Πετσάλης, Θεοδωράκης, Παναγιωτόπουλος κρατάνε την ομάδα στη Β’ Εθνική μέχρι το 1979 όταν η ομάδα υποβιβάζεται στην Α’ Αθηνών.
Οι παράγοντες του Παγκρατίου όμως και πάλι δεν έμειναν με σταυρωμένα χέρια. Πέντε χρόνια στην Α’ Κατηγορία ήταν αρκετά για να ετοιμασθεί η νέα ομάδα. Οι δόξες της προηγούμενης δεκαετίας, διοικητικοί παράγοντες και δάσκαλοι του Μπάσκετ πια, ενημερώνουν, διοικούν, προπονούν τη νέα γενιά και αυτή με τη σειρά της γράφει την δικιά της αθλητική ιστορία στα πάνω στα δοξασμένα χνάρια τους.
Η πρώτη μεγάλη επιτυχία της νέας ομάδας έρχεται το 1983 όταν στις 10 Ιουλίου στον Βόλο κατακτούν το Πανελλήνιο πρωτάθλημα εφήβων με αντίπαλο τον πανίσχυρο Άρη Θεσσαλονίκης των διεθνών Ρωμανίδη και Τσιτάκη.
Με προπονητή τον Θεοδόση Καντόγλου και έφορο τον Κώστα Νίκου κατακτούν τη νίκη με σκορ 80-78 κάνοντας τους φίλους της ομάδας που βρέθηκαν στον Βόλο να ριγήσουν από συγκίνηση και χαρά.
Οι αθλητές αυτής της μεγάλης νίκης ήταν οι Π.Γούμενος, Ν.Καλαμπάκος, Π.Σακκάς, Π.Καρατζάς, Λ.Βατάκης, Γ.Νικολόπουλος, Σ.Ζώτος, Ο και Σ Θέμελης και Κ.Παγκράτης.
Οι ίδιοι αυτοί παίκτες συνεπικουρούμενοι από τους Β.Γούμενο και Θ,Μπακατσιά θα αρχίσουν να βάζουν τις βάσεις για την σταδιακή επιστροφή του Α.Ο.Π στις μεγαλύτερες κατηγορίες, αφού πέρα από το καλό αγωνιστικό σύνολο που διαθέτει ο σύλλογος τα διοικητικά ηνία του έχει αναλάβει πλέον ο κος Φώτης Αθανασόπουλος ο οποίος από τη θέση του προέδρου με άοκνες προσπάθειες και με οδηγό την αγάπη του για τον αθλητισμό και τον Α.Ο.ΠΑΓΚΡΑΤΙΟΥ και συνεπικουρούμενος και από τα υπόλοιπα μέλη των εκάστοτε Δ.Σ θα οδηγήσει τον Α.Ο.Π σε σημαντικές επιτυχίες.
Η πολυπόθητη επιστροφή στην κορυφαία κατηγορία θα πραγματοποιηθεί το 1988 με προπονητή τον Μάκη Δενδρινό και εφόρους τους Βασίλη Γούναρη και Γιώργο Τόμπρο και με αθλητές τους: Τριανταφυλλου, Παπαλαζαρου, Τζαλαλή, Καλαμπάκο, Νικολόπουλο, Καρατζά, Βατάκη, Ζώτο, Γούμενο, Μπακατσιά, Δαβάκη, Πάνου.
Στην Α1 θα παραμείνει αυτή τη φορά 6 χρόνια μέχρι την περίοδο 1994-1995 που υποβιβάσθηκε.
Τα επόμενα χρόνια ξεκινά ένας κατήφορος καθώς τον σύλλογο ταλαιπωρούν σημαντικά οικονομικά προβλήματα απόρροια λανθασμένων επιλογών στα χρόνια της Α1.
Δύο χρόνια στην Α2, ένας χρόνος στην Β’ Εθνική και εφτά χρόνια στην Γ Εθνική με την ομάδα να χάνει πάντα στο παρά πέντε την άνοδο, η οποία ήρθε την περίοδο 2004-2005 με προπονητή τον Αλέκο Δάγλα. Η διοίκηση φυσικά δεν αρκέσθηκε σε αυτή την επιτυχία και σε δύο χρόνια η ομάδα κατάφερε να ανέβει στην Α2 με προπονητή τον Άρη Λυκογιάννη.
Σήμερα με τον κόσμο της συνοικίας μας να έχει επιστρέψει στο ΜΕΤΣ και κοντά στην ομάδα , η Διοίκηση συνεχίζει την μεγάλη της προσπάθεια για την μεγάλη επιστροφή.